از ابى عبدالله جابر بن عبدالله انصارى م روایت است كه: أَنَّ رَجُلاً سَأَلَ رَسُولَ اللهِ ص فَقَالَ: أَرَأَیْتَ إِذَا صَلَّیْتُ الْمَكْتُوبَاتَ، وَصُمْتُ رَمَضَانَ، وَأَحْلَلْتُ الْحَلاَلَ، وَحَرَّمْتُ الْحَرَامَ، وَلَمْ أَزِدْ عَلَى ذَلِكَ شَیْئاً، أَأَدْخُلُ الْجَنَّةَ؟ قَالَ: ((نَعَمْ)). (رَوَاهُ مُسْلِمٌ).

مردى از رسول اكرم ص پرسید: ببین اگر نمازهاى فرض را بخوانم و روزه [ماه مبارك] رمضان را بگیرم و حلال را حلال بدانم [و آن را انجام دهم]، حرام را حرام بدانم[و از آن دورى كنم] و بر اینها چیزى دیگر نیفزایم، آیا داخل بهشت مى شوم؟ رسول الله ص فرمود: بلى.

این است معنى حرمت الحرام: از حرام دورى جستم.

و معنى أحللت الحلال، معتقد بودن به حلال و انجام دادن آن است.